Branża budowlana bardzo silnie oddziałuje na środowisko naturalne. Szacuje się, że odpowiada za 40% całego zużycia energii w UE oraz  posiada 35% udział w emisji wszystkich gazów cieplarnianych. Z tego powodu jest duża szansa na poprawę energooszczędności w tym sektorze, szczególnie w budownictwie mieszkaniowym. Na budownictwo mieszkaniowe przypada ok. 26% całego zużycia energii. Nie dziwi więc rosnąca popularność tzw „Zielonego budownictwa. „Zielone technologie” są kluczowe w procesie obniżania energochłonności budynków, szczególnie na potrzeby ogrzewania, klimatyzacji, wentylacji i oświetlenia.

Aktualny megatrend efektywności energetycznej ma swój początek w protokole z Kyoto z 1997r., który jako cel stawiał sobie ograniczenie w 2012 roku emisji gazów cieplarnianych o 5% w stosunku do poziomu notowanego w 1990r. Następnie, wraz z ratyfikacją protokółu przez kolejne państwa, postanowienia protokółu były wprowadzane do prawa krajowego. W Europie istotną rolę w tym zakresie odgrywa Wspólnota Europejska, która swoimi dyrektywami w istotny sposób wpływa na poprawę efektywności energetycznej budownictwa mieszkaniowego na obszarze UE.

W Polsce głównymi czynnikami wspierającymi dynamiczny rozwój budownictwa energooszczędnego są niskie koszty eksploatacji oraz rosnąca świadomość ekologiczna polskich konsumentów.

Istotnym elementem, mającym wpływ na energochłonność budynku mieszkalnego są otwory okienne. Problem jest złożony, ponieważ na izolacyjność cieplną okna wpływa nie tylko technologia wykonania oraz jakość zastosowanych komponentów, ale także prawidłowość montażu okna w budynku. W procesie produkcyjnym, w odróżnieniu od etapu montażu, istnieje możliwość efektywnej kontroli jakości. Producenci okien podejmują różnorakie próby zapewnienia odpowiedniej jakości montażu np. serwis fabryczny czy autoryzowane ekipy monterskie. Niestety prawidłowość montażu okien jest daleka od ideału. Powodem nie jest niski poziom kompetencji ekip montujących, ale brak dopracowanej technologii Energooszczędnego Montażu Okien.

Jeżeli porównamy parametr izolacyjności cieplnej przegrody, to prawidłowo zaizolowana ściana zewnętrzna ma współczynnik przenikania na poziomie 0,3 – 0,1 W/m2k, natomiast dla okien ten parametr wynosi 1,6 – 0,5 W/m2k. Oznacza to, że przez okna tracimy nawet pięć razy więcej energii niż przez ściany.

Nieprawidłowo osadzone okno, skutkuje mostkiem termicznym i znacznym wychłodzeniem muru w okolicach ramy okiennej. Takie nieprawidłowości przy osadzaniu okna mogą być spowodowane  niestarannym wypełnieniem materiałem izolacyjnym (pianką) szczelin pomiędzy oknem a murem lub użyciem nieprawidłowego materiału izolacyjnego (np. użycie pianki letniej przy montażu w niskich temperaturach).

Kolejnym skutkiem nieprawidłowo osadzonego okna jest powstawanie naprężeń w ramie okiennej powodujących zniekształcenia, które prowadzą do utraty szczelności i parametrów izolacyjności.

Zwykły użytkownik nie dostrzega mostków termicznych czy zniekształceń. O powyższych problemach świadczyć mogą inne, widoczne dla konsumenta oznaki. Pojawienie się wilgoci, a szczególnie pleśni w otworze, świadczy o istnieniu mostków termicznych. Przewiewy wokół ramy okiennej na styku z nadprożem i parapetem są następstwem zniekształceń powstałych na skutek naprężeń po-montażowych.

Wyżej wspominaliśmy, że powyższe zjawiska nie są tylko i wyłącznie następstwem błędów montażowych ale także brakiem odpowiedniej technologii montażu okien w budynkach (czyli takiej, która eliminowała by wszystkie wyżej opisane zagrożenia). Rozwiązaniem mogło by być stosowanie Energooszczędnego Montażu Okien tzn. okno jest zespolone z ramą o specyficznych właściwości izolacyjnych i konstrukcyjnych. Niestety w Polsce, w odróżnieniu od krajów starej UE, to rozwiązanie nie jest powszechnie stosowane.